1.Πόσες μεταρρυθμίσεις αντέχει ένας θεσμός; Τι χρειάζεται πρώτα για μια δυνατή αυτοδιοίκηση;
- Όσες μεταρρυθμίσεις χρειάζεται, αρκεί να έχουν κατεύθυνση, συνέχεια και συναίνεση. Πρώτο βήμα; Θεσμική αυτονομία και σταθεροί πόροι. Η Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να λειτουργήσει με δεμένα χέρια – χρειάζεται αρμοδιότητες, εργαλεία και εμπιστοσύνη από το κράτος.
- Πότε είπες «μπαίνω στο δήμο»; Τι σε ώθησε;
- Όταν κατάλαβα πως δεν αρκεί να αγαπάς την πόλη — πρέπει και να αναλαμβάνεις ευθύνη γι’ αυτήν. Ήταν μια απόφαση καρδιάς αλλά και συνείδησης. Ήθελα να είμαι μέρος της λύσης, όχι απλώς θεατής των προβλημάτων.
- Μπορούν οι δήμαρχοι να τα βρουν ή μπαίνει πάντα το “εγώ”;
- Μπορούν και πρέπει. Με το “εγώ” δεν χτίζει πόλεις, μόνο το “εμείς” το καταφέρνει αυτό. Όταν προτάσσεται το συμφέρον του δημότη, τότε ακόμη και οι διαφωνίες οδηγούν σε καλύτερες αποφάσεις. Ο εγωισμός δεν έχει θέση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
- Η πρώτη μέρα στο δημαρχείο; Ένιωσες έτοιμος;
- Ένιωσα ευθύνη. Κανείς δεν είναι πλήρως έτοιμος, αλλά μαθαίνεις γρήγορα — γιατί δεν έχεις πολυτέλεια να μη μάθεις. Ο δήμος είναι ένας ζωντανός οργανισμός, γεμάτος ανάγκες, προσδοκίες και ανθρώπους που περιμένουν από εσένα λύσεις, όχι δικαιολογίες.
- Σκέφτηκες ποτέ ότι μπορεί να μην πετύχει; Πώς στάθηκες όρθιος;
- Η σκέψη υπάρχει, αλλά δεν επιτρέπεται να σε κυριεύσει. Στέκεσαι με πίστη, ομάδα, συνεργασία και δουλειά. Το “δεν γίνεται” δεν ήταν ποτέ αποδεκτό στο λεξιλόγιο μου. Αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες μέρα με τη μέρα, και συνεχίζεις, προσπαθώντας πάντα για το καλύτερο.
- Ένα βλέμμα, μια κουβέντα από δημότη που δεν ξέχασες;
- «Μη μας ξεχάσεις όταν κλείσουν τα φώτα της προεκλογικής». Δεν το ξέχασα ποτέ. Αυτή η φράση με ακολουθεί σε κάθε απόφαση — είναι υπενθύμιση για το ποιον υπηρετούμε και από που ξεκινήσαμε. Εξακολουθώ να συμμετάσχω σε όλες σχεδόν τις δραστηριότητες του Δήμου και καθημερινά να συνομιλώ με κατοίκους.
- Τι σου λείπει από την παλιά καθημερινότητα;
- Ο ελεύθερος χρόνος. Και οι ανώνυμες βόλτες στη γειτονιά. Τώρα, ακόμα και μια βόλτα είναι κομμάτι της ευθύνης σου. Όμως δεν παραπονιέμαι — γιατί αυτή η αποστολή αξίζει κάθε προσωπική θυσία.
- 8.Αν ένα παιδί έλεγε «θέλω να γίνω δήμαρχος»;
- Θα του έλεγα: πρώτα να αγαπήσεις τους ανθρώπους — όλα τα άλλα μαθαίνονται. Και να είσαι έτοιμος να ακούς περισσότερο απ’ όσο μιλάς. Η ηγεσία ξεκινά από την ταπεινότητα. Σε κάθε ταπεινό άνθρωπο συνυπάρχει μαζί του και η δύναμη
- Όταν τελειώσει η θητεία, τι θέλεις να μείνει στους πολίτες;
- Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι 49 ετών και θεωρώ ότι έχω ακόμα πολλά να δώσω στον Δήμο μας.
Όταν έρθει η ώρα να τελειώσει η θητεία μου, αυτό που θέλω να μείνει είναι ένα σταθερό θεμέλιο για το μέλλον. Να νιώσουν οι πολίτες ότι δεν κάναμε απλώς διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά ότι δουλέψαμε για έναν Δήμο πιο σύγχρονο, πιο ανθεκτικό και πιο δίκαιο. - Επίσης, να μείνει στους πολίτες, ότι κάναμε την πόλη μας καλύτερη για όλους, ότι δουλέψαμε με εντιμότητα, διαφάνεια και πραγματικό ενδιαφέρον για το κοινό καλό.
- Τι είναι για σένα ο Χολαργός, ο Παπάγος, ο Υμηττός;
- Καταρχάς Παπάγου – Χολαργός είναι ένας δήμος. Είναι ο τόπος που γεννήθηκα, μεγάλωσα και μεγαλώνω τα παιδιά μου. Ο τόπος που αγαπώ και υπηρετώ, με σεβασμό στην ιστορία του και με όραμα για το μέλλον του.
- Ο Υμηττός είναι ο φυσικός μας θησαυρός, είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε και οφείλουμε να τον προστατεύουμε όλοι.


Συζήτηση μελών